
Bir Avuç Öykü
Her öykünün kalbinde o öyküye egemen olan duyguyu sezdirebiliyor.
2018’de ilk öykü kitabı ile raflardaki yerini alan Mehmet Dinç, ömrünü okumaya, yazmaya ve edebiyatın estetik dehlizlerinde kendi dilini bulmaya adamış bir genç yazar. Devrik Badem Ağacı isimli öykü kitabında onsekiz öykü var. Dinç’in farklı üslup ve dil denemelerini gerçekleştirdiği öykülerinde dili sade ama etkin şekilde kullanma ve çok katmanlı olanaklarına ulaşma çabasını gözlemliyoruz. Dinç, öykülerine ilham veren ve dünyaya açılan hoşgörü kapısı Mardin’in yetiştirdiği, bereketli Mezopotamya ovasından beslenen, ona seslenirken de ilham alan bir yazar. Her öyküsünde bilinçli olarak farklı bir sesleniş kullanırken, kitabın sonuna eriştiğimizde, cümlelerini taçlandıran coğrafyanın ötesinde yazarın aslında evrensel renkler taşıyabilen temalarına tanık oluyoruz. Yoğun ve içerikli okumalarından süzülen sosyal konulara ait ayrıntıların birey üzerindeki etkisini kimi zaman taşra yalnızlığını anımsatır biçimde ama kendine özgün yalın bir üslup ile yansıtıyor. Edebiyatın dilini etkin kullanarak, daha ziyade kenarda, kıyıda unutulmuş ama kaderlerine tutunmaya çalışan, dertleri, acıları, sıkıntıları ve kaygılarıyla baş başa yaşayan kişilere, kısa öykünün kurmaca dünyasında yeniden hayat veriyor. Her öykünün kalbinde o öyküye egemen olan duyguyu sezdirebiliyor bize sözcükleriyle.
Kısa öykü yazmanın zorluğunun da, keyfinin de farkında yazar.
Mehmet Dinç’in dilinde modern öykünün seslerini ve yankılarını, devrik cümlelerin oyunsallığını, şiirselliği ile beraber duyabiliyoruz. Doğunun betimlemeleri ve duygu yoğunluğunun harmanlandığı ve kısa mekân tasvirlerinin yer aldığı bölümler aynı şekilde öykülerin bütünlüğüne can veriyor. Dinç, karakterlerin, mekânların arkasında kalmamasına özen göstermiş. Okura da, kitapta sözü geçen kurmaca kişilerin duygusal ve düşünsel dünyalarına empati ile yaklaşmak düşüyor. Tabii dilin o büyülü okyanusuna dalarak ve kurgusal bir dünyayı okumanın tadına bir kez daha vararak.
YORUMLAR
Montaigne’nin Denemeler’i Kimin İçin Yazıldı?
Erdinç Akkoyunlu
Uno Chiyo: 20. Yüzyıl Japon Edebiyatında Aykırı Bir İsim
Aslı İdil Kaynar
Emile Zola’nın Thérèse Raquin Romanında Suç ve Ceza
Hülya Soyşekerci
Kozmik Tokat: Tenzil-i Rütbe
Ergin Ozan Ekşioğlu
Parçalanmış Zamanlar
Semih Gümüş
Babam’a Mektuplar I: Fantom Ağrısı
Deniz Gündoğan İbrişim
Synonymes / Eşanlamlılar – Bir Varoluş Mücadelesi
Özkan Ali Bozdemir
Kabil’in Dili ve Öfkesinin Sınırları
Erhan Sunar
Bir Resmin Kalmış Bende...
Uğur Vardan
Kutsal Aile Öyküleri
Fulya Kılınçarslan
Ormanı Düşlemek, Ormanda Yaşamak
A. Ömer Türkeş
Montaigne’nin Denemeler’i Kimin İçin Yazıldı?
Erdinç Akkoyunlu
İyiliğin Vicdanı, Aklın Gaddarlığı
Murat Erdin
Pascale Roze'nin Avcı Sıfır'ı ya da Bizim Bahtsız Yazgımız
Sedat Sezgin
Bir Nevi Deja Vu: Yeşil Rehber
Deniz Moralıgil
Pieta: İnsan Eti İle Anne Arasındaki İntikam Bağı
Halil Dusak