1 Gördüğümü kelimelere dökecek bir ses arıyorum.

2 Her türlü ütopya vizyonunda mutluluk mecburidir. Bu da gerçekte elde edilemeyeceği anlamına gelir.

3 Çoğu insanın kendine ayıracak vakti yok, oysa bunun farkında değiller. Birileri onların peşinde, onlar da hayatlarının peşinde.

4 Hikayelerimizin bizi ele geçirme tehlikesi olduğunu bilsek, başka türlü yazar mıydık acaba?

5 İnsan olmak demek, gerektiğinde tüm hayatını seve seve “kaderin büyük terazisine" koymak, fakat aynı anda her aydınlık güne ve her güzel buluta sevinmek demektir.

6 Mahremiyeti yakınlıkta, yakınlığı da paylaşılan bazı deneyimlerle ilişkilendirmeye meyilliyizdir.

7 Her düştüğünde yeni bir adam olarak doğruluyordu ayaklarının üstünde. Bir yandan aynı, diğer yandan farklı olan yeni bir adam. Ayakta kalabilmesinin sırrı çokkatmanlı olmasıydı.

8 Dış dünyadaki mekânlara, bir hapishane hücresinin saydam ama geçirimsiz ve acımasız camından bakıyoruz.

9 Ve çoğu zaman vaktin nasıl geçtiğini bilmez, kendini tabiatın masum süprizlerine terk ederdi.

10 Bir şarkı söylendiğinde ve çalındığında beden kazanır. Bunu da mevcut bedenlere el koyup onlara kısa süreliğine sahip olarak yapar.

(John Berger, Hoşbeş, Çeviren: Aslı Biçen, Beril Eyüboğlu, Oğuz Tecimen, Metis Yayınları, 2016)